سررسید (من نوشت های من)

بعضیام هستن اینقد علکی رو  اشخاص ک به هردلیلی ازشون خوششون نمیاد  گارد دارند و اصرار دارن که گارد بی دلیل بگیرند که نیگا نمی کنن حقانیت های اون شخص رو، نمی شنوند حرف  شون رو.هرچی میگی بابا امام علی ع فرموده که (نبین کی میگه ببین چی میگه) تو کله شون نمیره ک نمیره. تا اسم طرف رو میاری ک فلانی گفته ....هنوز کلتمت منعقد نشده سریع ترش می کنن و دافعه پشت دافعه و اصرار به اصرار برای نشنیدن و انکار.حتی اگه حرف طرف قابلیت زرنوشت شدن هم داشته باشه باز یه انقلتی اینا میارن توش و برای اثبات این انقلت از با اسفالت یکی کردن و خورد و خاکشیر کردن طرف هم چیزی کم نمیزارن اتفاقا.میگی بابا این اشتباه می گه، این جیزه کلام امام معصوم یا فلان بزرگوار  رو که قبول داری¿¿?  خب این حرف اینم مترادف فلان حرف فلان بزرگواره.گوششون بردهکار نیست ک نیست. مرغشون ی پا داره که داره

تهش میرسی به اینجا که

تو اس ام اس های تربیتی،تعلیمی،هدایتی،تهذیبی،اخلاقی و...

مجبوری یه لفظ رو حتما بگی:

مومن

بگی

یه مومنی میگفت:_______________

تا بلکه هم بشه که بشه که گوش بدن حرف حق رو 

امتحان کردماااااا، اینجوری هم میخونن هم گوش میدن اتفاقا تحسین و تشویق هم میکنند این بئیه کومن مجهول نامبرده شده را...  ولی فقط کافیه به جای یه مومن اسم اون طرف بنده خدایه مسلمون و مومن رو بیاری، واویلا هیچی دیگه انچنان جبهه ی مخالفتی تشکیل میدن که یا پیغمبر!!! دیگه جمله و کلام اون طرف به به نمیشه، اَه اَه میشه

انگار ک ....لااله الا الله